Siyasetin İflası, Halkın İsyanı
Erdoğan, Kılıçdaroğlu’nun paylaştığı videoya “Koyunlarında besledikleri yılanlardan rahatsız olmuş” diyerek yorum yapıyor. Ve böylece Türk siyasetinin en garip ve en kirli yeni dostluk fotoğrafı ortaya çıkıyor.
CHP’yi Ayağa Düşüren Kemal’in Hesap Günü
Yılların emeğini yerle bir eden bir genel başkanlık
Kemal Kılıçdaroğlu yıllarca CHP’nin tepesinde oturdu. Ancak o koltukta otururken partiyi iktidara taşımak yerine, partinin kendisini uçuruma sürükledi.
Bugün Erdoğan’ın diline malzeme olan bu yeni çıkışı ise yılların birikmiş ihanetinin son perdesi gibi duruyor.
Evet Kemal…
Kendi ellerinle yıllarca büyüttüğün, koruduğun, desteklediğin isimleri bugün “yılan” ilan ediyorsan, bu bir itirafnamedir: CHP’yi sen çürüttün!
Halk sana iktidarı teslim etmeyi beklerken, sen içeride dizayn oyunlarına dalıp, parti bürokrasisini bir rant labirentine dönüştürdün.
Bugün çıkıp CHP’nin rüşvet bataklığına bulaşmaması gerektiğini söylemen, kendi döneminin aynaya bakmış halinden başka bir şey değildir.
Bu millet unutmaz:
CHP’yi ayağa düşüren sensin Kemal.
Bugün ettiğin sözlerle de o düşüşü tescilledin.
Erdoğan’ın Çifte Standartlı Söylemi
Rüşvet çarkları sadece “ötekilerin” sorunu mu?
Erdoğan, CHP’deki yolsuzluk iddialarından söz ederken çok rahat. Çünkü yıllardır kendi iktidarının çevresinde dönen yolsuzlukları, çetelere dönüşen ihale ağlarını, kamu kaynaklarının özel servetlere aktığı iddiaları artık kimse konuşmuyor.
Neden?
Çünkü ülke, başına gelen normal dışı her şeyi normalleştirmenin zorunlu olduğu bir rejime sürüklendi.
Bugün Erdoğan’ın CHP’deki rant düzeniyle ilgili sözleri, aynaya bakmadan konuştuğunu gösteriyor.
Yirmi yılı aşan iktidarın sisli raflarında biriken onca dosya dururken, başkalarına “temizlik” çağrısı yapmak olsa olsa siyasi hafıza kaybının bir tezahürüdür.
Yeni Dostluk: Siyasetin En Kötü Senaryosu
Eski genel başkan – mevcut Cumhurbaşkanı ortak paydada buluşursa…
Bir tarafta Erdoğan’ın siyaseti kutuplaştırarak ayakta kalma çabası, diğer tarafta Kılıçdaroğlu’nun helalleşmeden medet uman, rüzgârsız bir yelken gibi savrulan çizgisi…
Ve bugün, bu iki figürün aynı cümlede buluştuğu bir Türkiye tablosu.
Ne gariptir ki, yıllarca birbirlerine “siyasi rakip” gibi görünseler de aslında birbirlerini besleyen iki lider oldular.
Biri sertleştikçe diğeri güçsüzleşti, biri güçsüzleştikçe diğeri iktidarını tahkim etti.
Bugün yeni bir “dostluğun” kıyısında buluşmuş gibiler.
Ve bu fotoğraf, Türkiye siyasetinin geldiği yer açısından utanç verici.
Son Söz: Halkın İsyanı Yakındır
Kılıçdaroğlu’nun yıllarca sürdürdüğü teslimiyetçi, vizyonsuz, parti içi kliklere göz yuman anlayışı; Erdoğan’ın ülkeyi yönetimden çok yönetiyormuş gibi gösteren otoriter siyasi dili…
İkisi de bir noktada birleşiyor:
Halkın sırtına yük bindirmekten başka bir şey üretmeyen siyaset tarzları.
Ve bu düzen böyle gitmez.
Bu millet artık aynı figürlerin, aynı ezberlerin, aynı sahnede dönüp duran tiyatrosunu izlemek zorunda değil.
Türkiye, bu kirli dostluklardan da, bu çürümüş siyasetten de çok daha fazlasını hak ediyor.
